Таквата политика на Сарафовиот комитет ги заострила односите со Делчев и Ѓорче Петров и со Организацијата и подоцна довела до полн раскин и до отворена конфронтација меѓу Врховниот комитет и Револуционерната организација.
               
             
           
            
            
              „Солунските атентати 1903“
               од Крсте Битоски 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  4. Комитетот ги смета како непријатели не само турските власти, но и сите оние лица што на било кој начин му пречат на неговите работи и посредно или непосредно му нанесуваат штета на народот и на неговото ослободително дело;
               
             
           
            
            
              „Солунските атентати 1903“
               од Крсте Битоски 
              (2003)