Но колку и да сакав не можев да согледам никаков лик - се е само жолтеникава лелеавост, парче чело под сива коса, делче на издолженост помеѓу празно око и костенлива вилица, мртов чад од шупливост на ленена јака.
               
             
           
            
            
              „Забранета одаја“
               од Славко Јаневски 
              (1988)