Како пред него да беа сите оние порочни грозоморници од времето на некој негов кој знае кој и каков дедо што со браќата донесол од прекусвет, од некој град на Турција, проказа, порочни грозоморници: сипаничави измамници со преостри ноженца под антериите, грешни старци со мирис на лој во брадите и момчаци со навики по кои лудуваа тие старци, цицачи и голтачи на ашиш, просјаци што ноќе стануваат убијци за дупнат грош, играчи со зарчиња, продавачи на деца и крстени девојки.
               
             
           
            
            
              „Забранета одаја“
               од Славко Јаневски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Таквото втиснување на информацијата во објекти е познато како „работа“.     (На пример, камениот нож е резултат на работа, движење, со кое информацијата „сечење“     е втисната во каменот.) Човекот веќе нема да биде работник (“homo faber”) туку играч     со информација (“homo ludens”).
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)