Сонив или на јаве си велам:  – засрами се смртна душо  што гордо чекориш овде  исчисти ја барем дамкава  совест што со поглед стрела  а со одвратност ја гледаш  дури јас на дново седам и си редам  спомени за оние малкумина  со чест запретани в беда  во занес опиени од лажна бесмртност  – Бес и смртност има само  не вознес и повисоко битисување  бичување и омаловажување  раскрсници без знаци за делување  грешки без можност за простување  дивини што бараат скротување  И нема крај на овој сон сонување...    – Остави простор пред заминување  за оние што по тебе доаѓаат  да докажат дека заслужно се раѓаат  2002
               
             
           
            
            
              „Сите притоки се слеваат во моето корито“
               од Марта Маркоска 
              (2009)