Од сево ова нужно се извлекува заклучок     којшто на прв поглед може да изгледа парадоксално, но е клучен: во денешно време     поимот за утопија доживеа потполн пресврт - утописката енергија веќе не е насочена     кон општеството без држава, туку кон државата без нација, држава којашто не би била     заснована на етнички заедници и територија, па така едновремено значи и кон држава без 156                                                                                    okno.mk           територија, кон едно сосема артифициелно устројство на начела и авторитети коешто ќе           ја пресече папочната врвка на етничкото потекло, локалната припадност и вкоренетост.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Демагогијата и малограѓанскиот ситен интерес сѐ уште доминираат со јавната сцена на           идеи и новата некорумпирана генерација интелектуалци и политичари богами ќе треба           да вложи значајни напори да се пресмета со тој парохијален и всушност примитивен дух кој нема изградено никакво посуптилно чувство за иднина, за заедница и за делба на   интересите. Маргина 35                                                                                      7   
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 35“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Конечно, политичарите би требало да ставаат акцент врз улогата на семејството, црквата, заедницата и стопанството во ограничувањето на деструктивното однесување.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Посебно би морало да се поведе грижа за трудниците кои уживаат дрога.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога се омажила мајка ми за татко ми сите живееле во една заедница и во голема сиромаштија.
               
             
           
            
            
              „Ласа“
               од Наташа Димитриевска Кривошеев 
              (2011)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Да, еве, јас од името на солунската, Захариас Витал од името на атинската еврејска заедница и Давид Сиаки”.     „Кој е Давид Сиаки?“
               
             
           
            
            
              „Светилка за Ханука“
               од Томислав Османли 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Меѓутоа и покрај прогоните на христијанските мисионери и верници од страна на еврејската заедница и римската државна власт (Нерон, Трајан, Валериј и др.), во 313 со Миланскиот едикт за толеранција била гарантирана целосна слобода и еднаквост во вероисповед за христијаните, враќање на црковната сопственост и елиминирање на култовите на државата.
               
             
           
            
            
              „Џебна историја на македонскиот народ“
               од Група автори 
              (2009)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Слушајте, Бне Брит и масонеријата, тоа е сосем ирелевантно за нашите релации во она...“
               
             
           
            
            
              „Светилка за Ханука“
               од Томислав Османли 
              (2008)