Тројца челни, со маскирани лица - на арлекин, на купидон и на џелат, носеа женска дрвена статуа. – Покорност... покорност... – мрмореа во колоната, која се миголеше кон единственото дрво, на самиот врв на ридот.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)