дијалог (имн.) - најчесто (прил.)

А активното признавање на другиот е нешто друго: способност да се слушнат причините на другиот, не изрекување на признание, туку слушање на неговата исповед.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Активното учество во дијалогот најчесто го разбираме како докажување на нашата „вистина“ на слушателот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)