Таму Полјаците нас децата нѐ сместија во детските домови.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И така, ти велам јас, нас, четиристотините и нешто деца нѐ одведоа пеш во Долно Дупени и од таму во Љубојно каде ја преспавме ноќта.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кожите ни дишеа секогаш  различно, окото ни клептеше секогаш различно и  различно броевме чекори  детски и камчиња во  чевлиња, различно  ни гореа гласните огнови и писмата  ги виткавме различно во различни бои  со различни поштенски марки, цветни усни јазици  зборувавме, децата нѐ гледаа, броевме,  реката знаеше, броевме спомени и слики. Колку ли слики и спомени?
               
             
           
            
            
              „Омајнина“
               од Афродита Николова 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ја бараме куќата во која веечерта на 26 март 1948 нас, смрзнатите и исплашени деца нѐ прифатија жителите на Корча.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)