град (имн.) - што (зам.)

Во пазарните утра, кога некој селанец ќе му се обратеше некому со прашање кај може да купи лек за своето болно дете, тој го испраќаше на сосем друга страна, кон оној крај што нема аптеки а отаде друг еснаф го испраќаше кон стариот град што се давеше во штавени кожи и лој.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Има градови што излегле од пејсажот А кога ќе осамнат стојат на брегот зачудени.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Во минатото (пишуваше таму), пред славната Револуција, Лондон не беше овој убав град што го знаеме денес.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никаде нема олку голем град што чека да се исели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Па некој ти ги кажувал овие работи, му рекол татко му, во градот што ни ги гаткаш.“
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)