Снимателот тој ден не само што не дојде со пусулче в раце, ами и им се извини што не може да оди со нив - камењата биле лизгави во брзаците, на неговите гојзерици биле испаднати опковите, а секој инструмент на неговиот врат чинел колку по една нивна глава.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)