Нападите доаѓаат и минуваат како потреси и длабоко сокриениот глас извикува, ‘Јас сум Џонс, јас  сум, тој не е, тој не е, не му верувајте, пуштете ме надвор, пуштете ме надвор!’              Ги гледам наднесените фигури и трепкам со очите.
               
             
           
            
            
              „Лек против меланхолија“
               од Реј Бредбери 
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И тој глас извикува: ‘Пушти ме надвор, пушти ме надвор’,  и чувствувам дека некој се обидува да се ослободи, удирајќи по вратите на лавиринтот, уривајќи ги  мрачните пречки и премини, одекнувајќи и врескајќи.
               
             
           
            
            
              „Лек против меланхолија“
               од Реј Бредбери 
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога тој ќе ја кренеше каленицата, ние машките на сет глас извикувавме:  - Сурова, сурова Нова година!
               
             
           
            
            
              „Крстот камбаната знамето“
               од Мето Јовановски 
              (1990)