Во трката во Мажјачиштето, возот и велосипедот,    обата, патувајќи со брзина близу 300 км на час, доаѓаат до „голема    кула, отворена кон небото, во облик на пресечен конус; двеста метри    во дијаметар на основата и сто метри во висина.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)