анџија (имн.) - за (сврз.)

Арно ама дуовникот други пат не бил во тој вилает, за да знае да шета сам и му рекол на анџијата за да му бара некој калауз, за да го шета по селата и по градовите.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)