Ја доби Enameled во продавницата за бои и ја трансформира во едно од своите најзагадочни дела, Apo- linere Enameled, својот прв алегориски автопортрет, настанат две години пред L. H. O. O. Q. Duchamp врз ова парче обоен лим изведе три операции.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сето ова како последица на една (кобајаги) иконокластичка постапка и на една (привидно) нечиста шега, го карактеризира L. H. O. O. Q. како парадигма за Duchamp-овите методи и начин на размислување. Apolinere Една година по доаѓањето во Њујорк, 1916, интересот на Duchamp го привлече една обична реклама од картон и обоен лим за емајлот на фирмата Sapolin.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа структура авторот ја трансформира во возвишена уметничка претстава со својата природна чувствителност и писателска реч.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Двајца мажи седат на масата, работејќи, со главите наведнати.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Потоа ќе ги забележите стаклените шкафови што содржат импресивна колекција на прибор за пушење и предмети во врска со дрога, од разни цевчиња до шампон од марихуана, „liquid XTC“ и смарт друг прашоци, плус две големи кутии со кондоми.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Дрогата се викаше Екстази; сега, дванаесет години подоцна таа ја трансформира младешката култура до мера невидена уште од шеесеттите, кога канабисот почна масовно да се употребува.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во една од верзиите на ова верување, човекот ќе се потпре на дијалектиката, претпоставена како објективна, која според Маркс треба да го, создаде новиот човек.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во една тоталитарна варијанта, прогресот беше претставен како мешавина на социјалниот дарвинизам, еугенизмот и науката за расата од крајот на XIX век и за создавањето на надчовекот, со цел да ја трансформира човековата историја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)