ја (зам.) - заколе (гл.)

Дали би ја заклал својата мајка на парчиња за 50 000 евра???
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ама пред да го одведат народните одмаздници, пред очи на гладните дечиња му ја заклале козичката, го пратија во Отешево - за казна - камен да крши, со игла да го мери, а јас, будалиот, како што сте вие сега, кои мислите како што мислите, со шмајзерот вперен во неговиот тил, го терав посилно да удира со барјето - 12 кила тешко, и му бранев да гледа долу кон езерскиот брег, каде се мезеше народната власт.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но како се реши да ја заколе кога толку многу ја сакала?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ја заколам твојата Оливера, вели, ќе го скинам твојот кабјол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога и да е ќе ја заколам, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гласот набргу дојде и до ушите на Профим: в земја ќе ја спотераше Царјанка, ќе ја заколеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Турците ја заклаа пред четириесет дни на ова исто место.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ја заклале последната коза и заминале.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ја заклал жена си бидејќи ѝ се посакало и нејзе да биде една од коконите на Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)