што (зам.) - види (гл.)

Рада разгледуваше наоколу. Чудно ѝ беше сѐ што виде. Се прашуваше чиј е овој имот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се протнав меѓу молчеливите луѓе, како нешто да ме влечеше и јас да погледнам во морето. И тогаш што видов?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога ме разбуди некакво страшно тропотење, ги отворив очите и прво што видов беа парчиња малтер што паѓаа од таванот и ѕидовите и почувствував дека нешто ме гуши.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„За насилство јас сум скроен!“ Се огласил со крик боен, „Сѐ што видам да е мое – Денес бара, утре море...“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Лизгајќи се сега со врелото чело по стеблото, згрчен и со суво, жедно, стеснето грло, го забуцал лицето в земја, в трева, в златни движења на бубачки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сетил: последно што видел била дамка пресна крв врз белата превивка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Силјан селаните ги видел оти ним им било како приказна, почнал да им кажува што патил дома дури бил штрк и што видел и што сторил.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- А што виде друго? - Видов како едно бебе го чува деда си крај својата количка.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Возрасните се насмеаја, но сепак го поттикнаа: - А што виде друго?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Зоки Поки беше в парк Зоки беше в парк, па кога се врати оттаму, го прашаа: - Што виде таму, Зоки?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сторив неколку чекори и се свртив надевајќи се прилично глупаво дека ќе успеам да откријам што видов.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Којзнае тој што видел, ако видел нешто, вели и се враќа. По него се враќаме и ние.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)