5. ТОЈ УШТЕ И ЛЕБОТ СИ ГО ВИКА ПАПО -  та затоа и капата други му ја кројат,  којзнае, пак, како би го нарекол стапот  чиј удари девет по еднаш се бројат...
               
             
           
            
            
              „Куршуми низ времето“
               од Љупчо  Стојменски 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Фрчеше со носот и ги стискаше тупаниците од чиј удар ќе клекнеше маска.
               
             
           
            
            
              „Улица“
               од Славко Јаневски 
              (1951)