тој (зам.) - гласен (прил.)

Тогаш, имаше сила за разни потфати (тука, тој гласно се насмеа).
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Со опинци и бели објала испрекрстено опашани со ремење, со пиштоли на појас и со реденици фишеци на крстот ставени преку градите, со брада до појас, обраснат, со каплак на главата, со пушка во левата рака и со гуна преку рамената. – Добро утро, добри луѓе- рече тој гласно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)