Кога тој беше жив сакаше честопати да го носам тој фустан.
               
             
           
            
            
              „Три жени во три слики“
               од Ленче Милошевска 
              (2000)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Знаеја тие дека фустанчето што го носи е донесено директно од Париз, ама не знаеја дека претходната вечер го теснеа тука, во Скопје, по две педи од страна, зашто толкав и беше стомакот пред да го пометне детето, па под сликата на гламурот, никој не можеше да прочита колку тага се крие под тој фустан, голема како и празнината под него која, како по законот на Архимед, беше еднаква на истиснатиот волумен.
               
             
           
            
            
              „И ѓаволот чита пРада“
               од Рада Петрушева 
              (2013)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И донесовме сè што сакаше, најпрво го облече тој фустан, па потоа фустанот од татко ми којшто, кога ќе го облечеше сите ѝ завидуваа, одеше во црква со него, со таблата на глава, а внатре имаше сè убаво подготвено, сите сакаа да каснат од тоа што го направила.
               
             
           
            
            
              „Три жени во три слики“
               од Ленче Милошевска 
              (2000)