тој (зам.) - сон (имн.)

Сонот што го сонуваш ти сега, е сон задоцнет. Јас веќе не го сонувам тој сон.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ГОРДА и ГРДАН - современа пасторала - Го сонив својот живот. Ви го кажувам сега тој сон.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Како таа сонуваше - така Реа тој сон го обликуваше во нејзината коса...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но вистина е дека и не сакаат да убиваат или да загинат за да го зачуваат тој сон.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Овде долу, сите спиеја освен него – во својата несоница, тој беше сам на светот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тие мислеа дека се таму за да ѝ го вратат сонот, не знаејќи дека таа тој сон никогаш и не го загубила.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И во тој сон го носеше со себе проклетството за некој баран излез, за некој отвор, што мораше да постои во тоа небо, меѓу тие дрвја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Имено, оттогаш, откога бил еднаш запишан во тефтерот, истиот тој сон им се сонил уште на шест различни лица во различни времиња и секогаш се обистинувал.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Богдан ѝ купи прстен, и откако таа го стави, откако не ја чувствуваше веќе таа празнина на прстот, не го сонуваше повеќе тој сон.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сега не можеше да се сети дали за првпат го виде О'Брајан пред, или откако го сонуваше тој сон; ниту пак можеше да се сети кога го идентификува гласот од сонот како глас на О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко продолжи да живее со тој сон во него уште кога сонуваше во родниот Поградец да се најде во Цариград, кај светот на мајкините роднини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Замислете еден таков човек да биде чувар на вашиот сон, каков ќе биде тој сон?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А тој сон излезе ваков: Бајко дојде во чаршијата, и куц-куц, ајак-ајак, влезе во дуќанот на папуџијата Јосиф во безистенот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И додека слободарскиот Лос Анџелес тоне во својот мирен сон за којшто животот го положија најдобрите синови на неговите народи и народности, месечевите зраци нежно паѓаат на камените плочи на холивудските гробишта, откривајќи ги имињата на некогаш живите луѓе што тој сон го создале: Рудолф Валентино, Џејн Мејнсфилд, Даглас Фербанкс, Мел Бланк, Питер Лоре, Сесил Б. де Мил...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Се случуваше, другпат, Мајка да побара да се врати дома доцна во ноќта, небаре некој недосонуван сон, само таму, во својата куќа, може да го досонува, само таму може да се ослободи среќно од тој сон, во куќата на нашите заминувања.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сега се чувствуваше на крајот од тој сон.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нема вистински крај на нивната посета; нема последно уживање во чистата светлина на нивното конечно место за одмор, го нрма свечениот проштален појадок со конечниот леб со сусам на балконот покрај море, нема последно пливање во базенот, последен сет на тенис, последниот лесен ручек во ресто­ранот во анексот, последното нуркање без костим за капење на гре­бенот близу до нивната омилена мала плажа, го нема потоа поспаното одма­рање врз лигештулите, последната купка во џакузи, последното доцнапо­плад­невно повлекување за последен пат да се води љубов на последниот љубовен начин, паѓајќи во сон, кожа крај кожа, во взаемна прегратка; го нема последниот повик за будење од тој сон, последниот предел и десерт.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Не сфаќајте ме погрешно, никогаш не сум си вообразувал дека можам да го остварам тој сон на Икар.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и не ѝ робував на помислата дека во судниот момент ќе се појави пречката што ќе ми го оневозможи кревањето над земјата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Замисли си дека во тој сон ме гледаш како лежам покрај човек кој веќе негде и некогаш ме искористил.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Бараше ли во таа ноќ да ти се врати уште еднаш тој сон во кој личев на нота згрчена на пет боцкави жици?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во секој случај, тој сон беше причина Едо да се прекори себеси поради своето занесување па дури и да се почувствува посрамотен сам од себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Една ноќ, по една недела или повеќе, не би знаела точно да каже, иако после беше скоро сигурно дека тој сон го сонувала токму таа ноќ, кога на Едо му се случи несреќата во Сан Диего.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Само што тие звуци ќе бидат неподносливи тишини, тие зборови ќе бедат крвави дождови, а тие погледи сиви сенки, рушевини, висечки градини во кои верував дека ќе го живеам сонот, а сега гнијам, умирам, немоќна пред стравот да признаам дека тој сон беше страст, импулс, желба, глад за моќ, но не и судбина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- Јаска не зборувам за тој сон ре будалаци, ами за сонот што си сакаме да си бидеме, велам како што се другите...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
ЖОЛТ КАРТОН
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа ќе речеше – еден ден и тој сон ќе ти се оствари, а дотогаш убаво е да го имаш и да го сонуваш, - но мене тоа воопшто не ме утешуваше, туку напротив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Од сонување ми беше преку глава, а тој „еден ден” ми изгледаше толку далечен, што ме фрлаше во уште поголем очај таа нејзина, божем утешителна реченица.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ете, тоа го сонував ноќта. И тој сон, исто како и таа ноќ, нема никогаш да ги заборавам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)