Притоа, можеби се губи од     богатството на форми, но секако се здобива со квалитет: се воспоставува форма на сатирички     роман и на сатиричка кратка проза, заедно со онаа, што англо-американската критичка и теоретска мисла ја нарекува шорт стори, а што не е баш прикладно име за тој облик на творештво.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По извесно време, вистинскиот облик на таа фиока е надминат и како што ќе одминат децениите и вековите, нам ни се чини дека времето се стврдна и го зазеде тој облик.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во исто време, сатирата     ги пречекорува своите граници и навлегува во сферата на фантастиката, на гротеската, на     благата иронија. Но и во сферата на лирското - Гогољ и Булгаков.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сигурно тој облик им изгледал “необично” на “нормалните” луѓе кои биле вклучени во изградбата на овој објект за ментално болни.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 10“
              
              (1997)