Тој скокаше од радост, ги прегрнуваше и Лествичникот и Филозофот, им ветуваше делови од царството, товари азно, а овие збунето се гледаа, оти не очекуваа исход ист во словата, на две различни места најдени.
               
             
           
            
            
              „Папокот на светот“
               од Венко Андоновски 
              (2000)