ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Истото тоа го правеа дадаистите во 20-тите години, но Burroughs оди понатаму, тој пишува цели романи во cut-up форма.

Меѓутоа, додека компјутерските програми кои што симулираат разумски операции, ги решаваат своите задачи скоро толку успешно како некој си студент-почетник, на најдобриот програм за роботско водење му се потребни часови и часови пред да идентифицира неколку предмети на масата и потоа да ги земе.

Во таа смисла тој пишува за „нерамнотежа помеѓу програмите што мислат и програмите што осознаваат и се активни во реалниот свет”, тоа изненадувачко сознание го внесува во историскиот развој на темелните човекови способности: „Изгледа како да е - видено апсолутно - мислењето полесно од сетилното осознавање и делувањето - поглед што можеме да го објасниме во рамките на еволуцијата.

Самиот тој себеси се вбројува меѓу „граѓаните” или „urbannz”, како што тој пишува.

Во една ненадејна насоченост и опседнатост тој пишува: „Поезијата е збунување; слободната фантазија се опива со она што никогаш не се случило; невистината е попоетска од вистината, историјата, интелектот и умот само го попречуваат furor poeticus.“

Еве, земајќи го „примерот на една рака во движење”, тој пишува: „Бидејќи секој континуиран квантитет е делив до бесконечност, движењето на окото кое ја гледа раката и се движи од а кон б, минува низ просторот аб кој исто така е континуиран квантитет и, според тоа, делив до бесконечност.

Во Алхемијата на буквите тој пишува: Je notai l’inexprimable (Го бележев неизрекливото).

На едно место кажува дека со машината за пишување излегувал, топорејќи се, и на балконот во Маказар, расоблечен, како што вели, несвесен што кажува и самиот, и раскрилен над целиот простор, за да го видат сите дека тој пишува, и тоа не било што, туку книги!

Писателот плива во широката река, а заедно со него пливаат и ликовите за кои тој пишува.

„Само до колена“, си вели и дотаму влегува.

Девет месеци подоцна, тој пишува: "125 делегати на Антифашистичкиот совет на националното ослободување на Македонија се собраа во Битолскиот манастир на 41-вата прослава од историското Илинденско востание и се конституираа себеси во врховно законодавно и извршно тело на македонската федерална држава".

Но, како што заклучува Г.Пирински, „прокламирањето на слободна Македонија... не го реши комплетно македонскиот проблем“.

Во својата потгодишна работа на книжевното поле, покрај песни за деца тој пишува и песни за возрасни и ги објавува во списанието за уметност, наука и општествени прашања “Новден“.

Терминот diffѐrance е изведен од латинскиот глагол differe - чие значење е и одлага /to defer/, одолжува /to delay/ (што имплицира временски хоризонт), и (се) разликува /to differ/ (што имплицира просторен хоризонт) - сепак со една јасна измена: Дерида намерно изменува една буква, правејќи грешка, иако нечујна: наместо да напише diffѐrence - именката изведена од глаголот во согласност со граматичките правила - тој пишува diffѐrance, што звучи исто, но сепак графички го принудува читателот да размислува во насока на неслушнатото, на тој начин навлегувајќи во читателовото потсвесно со еден непостоечки глас.

Го слушав гласот на наставничката по англиски јазик: “И претставете си, во овие години тој пишува дека имал девојка!

Според шушкањето на хартија знаев дека на мама ѝ го дале лексиконот, таа ги врти листовите и чита сè што сум напишал.

Напредуваа во науката и во работата, добија и покомфорен стан, плус си стокмија хатичка во нејзиното родно место - ене го кај е, половина час со автобус: таму сега тој пишува на компјутер а таа прави куклички со насмевки во погледите.

Наместо тоа, тој ги усидри своите текстови во поредокот на интелектот, во одредливите води на библиотеката.

Тој пишуваше фикција заснована на теологии и филозофии, литература заснована на литература.

Она што го напиша за Пол Валери може да се примени и на него самиот.

Знаеше дека грубото лице на стварноста демне од секое катче на животот, и се одрекна од светот бидејќи, рече тој, во него не може да се проникне.