Мило ѝ е што Дине сѐ уште работи околу бараката, што погледнува на кај неа,  што чувствува дека тој сака нешто да ѝ каже, ама не го одвртува патот, не му се приближува, а и тој одмавнува со раката и се откажува од намерата да проговори со неа оти она што сака да ѝ го каже може да ја заболи, може в срце да ја погоди, може во тежина да се претвори оти што значи ова што непознат човек виде во тело на дедо Костадина!
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)