ти (зам.) - што (прил.)

Зборовите параа срце на тие што таму собрани беа, а само утехата стои пред кутрата мајка ко стена, болката неа ја скрши.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
- А ти што наваму? - праша измеќарот. - Барам едно загубено теле. Два дена го нема...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Та реков да појдам да те видам... А ти што направи со Гоцета?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- А-а! Ами ти што? Андон ги избриша со два прста влажните краеви на устата и пак плашливо затрепка; секогаш кога ќе се смееше, од ситните очи му навираа солзи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)