те (зам.) - пушта (гл.)

Уште можев да те измамам вешто да те маѓепсам, врзам, да не те пуштам но не: сакав од срце да ме гушкаш.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Затоа не се сфаќаше ни себеси ни тоа месо што го параше со пет ленгера и се пулеше со полумртви очи настојувајќи: „Не те пуштам.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сега веќе не те пуштаме да мрднеш!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И никогаш веќе од нив да не те пуштам!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Пред нас се испрекрстиле дрвјата, се зафаќаат едно со друго и кон никаде не те пуштаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од другата страна не те пушта ридот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој не те прашува, дали можеш, што се вели, дали те пушта маката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако ги оставиш сами, можат да ти се налутат и цел живот да те мачат, да не те пуштаат да заспиеш...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
МАРИЈА: Јас не те пуштам да одиш кај никакви Германци. Утре е Свети Илија.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Свеќа! Свеќа, а потоа - би читал својата приказна и те пуштаат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
За да влезеш, ја раскажуваш својата приказна и те пуштаат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Пред мојава куќа секогаш има некого. Ноќе секакви суртуци клечат пред прагов. (Арсо Арнаутче секако ја зграпчил за рака.) Пушти ме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не сум клеко и не те пуштам. Или излези или ќе се спровнам низ прозорецов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Уште неколку дена и таа ќе оди на школо а тебе не ќе те пуштаат со неа и со другите деца да седиш.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Не те пушта дури не дојде Дуко да го искара.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)