Косата ти е остра ножица  од житни стебленца  со кои го попресечуваше ветерот  да не те краде од мене;
               
             
           
            
            
              „Омајнина“
               од Афродита Николова 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Не ти е умот во неговите можеби поучни, корисни зборови, не оти го слушаш тој час, ти просто го гледаш како те краде, како лакомо сѐ следи.
               
             
           
            
            
              „Големата вода“
               од Живко Чинго 
              (1984)