те (зам.) - види (гл.)

Се чувствува дека е жив - појасни Миша.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Веднаш штом те видов знаев дека јас и ти...но сега и не е важно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
-Затоа Петја, нашиот Питух, иако дете, е право лешченце - со коскен глас потпевнуваше Николај - дури и од очите пие крв. Петја, да те видам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Веќе е 7! (Погледнува кон ѕидниот часовник) Дики: Да, да, да! Одиме!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Те виделе на една фотографија и веќе се готови и крв да дадат ако ти затреба. Начисто се луди по тебе.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
12. ЕКСТ.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тики: Е, одлично. Во моментот кога завршува песната скокнуваш од тортата и со пиштол на вода пукаш во гостите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А после дозволи им на твоите обожаватели малку да те помирисаат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Јас сум задоволна иако те видов за прв пат низ сенките на чадот, во кој селото догоруваше.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Та реков да појдам да те видам... А ти што направи со Гоцета?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ама, Хана, овие очи се некои очи што сакаат да те видат, очи што ти се радуваат, очи што едвај чекаат да ги пресретнеш Хана ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Боже, десет години не сме те виделе, Мими, - вели помалата жена тажно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- А сега, татко, да те видиме и тебе како нишаниш...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Васе ме бутка: - Сокри го, ќе те види!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Не ме интересира. Повеќе да не те видам!“ - ѝ ги зел тревчињата и ѝ ги расфрлил.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кметот пламна со стиснати заби: - Надвор! Да не те видам повеќе! ... Излетав како удрен со клоца. ***
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- А јас, братче, помислив дека си се забудалил кога го читавме писмото и кога те видовме искочоперен крај Буза, - рече Танас мавтајќи со рацете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Скот: (на Жан) Никогаш не сум те видел вака упорен.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Па бидејќи те видов кога сношти во бифето, - продолжи Грдан охрабрен, - како си одиш со делото во чантата, си реков....
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Така, ќе застанеше крај некоја бука, дури и ако е сува, па ќе почнеше да ѝ кажува: „Ах, од кога не сум те видел.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Дојдовме колку да те видиме и да те изненадиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тие дарбини Господ тебе ти ги има дадено за да види кои и какви луѓе сме ние, а и ние тебе да те видиме на кој пат сме те извадиле.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Пет илјади милји изодив за да те видам.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
- Летна апашот, се појави бледа и збунета. - А ти, непрокопсанику, бегај оттука и очиве да не ми те видат.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Јас денес те видов во џипот на Фискултурецот“, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Луцијо, јас денес те видов“. „И јас те видов“, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И се молев така за душата на Писмородецот, а тој ме биеше додека не го уби Бога во мене, и потем рече: „Рацете ќе ти ги исечам ако уште еднаш те видам да сочинуваш од многу нешта едно, цело“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Те видов пијан и воопшто не беше убаво“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Што бараш овде?“, праша. „Дојдов да те видам“, реков. „Да расчистиме“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако те видел Фисот, ќе летаме и двајцата од училиштето!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не те видов цел ден! - прашува Даме од својата страна.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Продолжува: „Посакувам да се појавиш. Има многу ситуации во кои сакам да те видам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Пред да те видам, нема да ти пишувам. Те посакувам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Клара не се помести. Најмалиот Густав се приближи до тетка си и ја погали по косата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Дојдовме да те видиме,“ продолжи тој. „Сите сме овде.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајко, зарем на таков начин ќе си одиш од нас засекогаш, без да те видиме...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ниту една финта не беше поголем комплимент за случајниот мувач отколку да му кажеш: „Слушај, кога те видов вечерва како влегуваш во баров, си реков ’Грешка е, гарант. Овој да не не знае дека местово е геј-бар? Нема шанса да е геј. Намерно е тука? Не ми се верува дека не е стрејт’“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На што идеалон за мажественост, ако сака да биде допадлив, сигурно одговара вака: „Право да ти кажам, да те видев случајно на улица, ни јас тебе немаше да те познаам дека си геј“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
КАДАР (10) назад на (8) БАРБАРА: Последен пат те видов кога имаше седум годинки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Видов како онаа меѓу вас која прва ме прими во својот дом си ги прегриза усните од жал и подавајќи ми леб и вода, со својата топла и мека рака ја допре мојата, жилаво старечка и растреперена. ’Татко, до кога ќе луташ?‘ ми прозборе. ’Немаш свој дом, главата и брадата сосема ти побелеле од последниот пат кога те видов, а телото ти се смалило под товарот на годините!‘ Трогнат од милоста во нејзините зборови, тогаш ѝ реков: ’Вистина е, единствена ќерко моја, јас страдам, но се радувам!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Уште првиот пат кога те видов, се видов со тебе“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Со години се познаваме, но никојпат не те видов таков!“ „Е, мили мои цветчиња!" - здивна есенскиот ветер.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
- Саво! Ајде сега да те видам! Вклучи ја својата војничка меморија и погоди која е оваа дама.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Претседателот на задругата, командирот Борис ми спомна дека те видел како излегуваш од црква.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- А ти, гледам од последниот пат кога те видов, си израснала во вистинска убавица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, Виктор повторно продолжи. - Знаеш, конечно и тебе те видов на телевизија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Добро, ајде прави да те видам што можеш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Да те видам каде везеш, Слатки песни каде пееш, Слатки песни, море моме, каде пееш Ем лично кај ми се смееш. (По завршувањето на песната).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Прва била линијата околу човековата сенка“ Леонардо да Винчи, Трактат за сликарството Најпрвин те видов како сенка.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Потоа сонцето зајде - во мракот за да те видам морав да те допрам.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Талкајќи умот и к'сметот по ќеот нивни, се погодило еднаш да се стретат: - О, о побратиме уме - му рекол к'сметот на умоот - море како се изгубивме вака толкуа време, што не сум те видел!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тебе те видов за првпат, татко, и тебе ќе те испоганам, за веднаш да умриш, за што си сторил - да најдиш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Крши си глаа од куќава надвор и уште еднаш да не ми те видат очиве! Сите браќа така је свикале сите ја исплукале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кај туку талкаш бре?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си отишол царо на сарај и му наполнил една голема риба со алт'ни, та му ја пратил по еден измеќар негов.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тепала, тепала, дури сите погани луѓе и истепала и откоа беа останале чесните, си прешла во друга земја и тамо потепала.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Оф, брате, брате! Богоројца мајка и цар небесен да ме накажи мене и девет години да лежам болна, девет постели да искинам, ако сум ти го заклала јас детето, али друго зло ако сум напраила во куќава; а пак ако не сум напраила јас, таа што напраила да лежи девет години и дури да не земи проштење од мене, Госпо душата да не му ја земи!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа го виде пустио терзија царо, стори да стани, и царо го задржал да не стануа и му рекол: - Честити царе, прво не те видов оти врвиш ти, а пак јас сум многу сиромав и сум се стегнал да спечалам некоја пуста пара, та да си купам една куќарка и некое нивче за да си садам тутунчок или разјане, дури да ми втасаат дечињата и да си 'и главам, та да се раатисам барем на старос.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Едно момче тамам на време било за женење, арно ама си било сиромавче, тики не можело да се жени, чунки си немало парички за свадба да си праит и да се женит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ќе откриеш дека ако попрв ги видиш другите, тие нема да те видат тебе, а ова ти овозможува време за набљудување, или материјал за подоцнежна употреба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А немаш човек да те види, од некаде сонце да те угрее...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Море, чекај, кај одиш, велам јас, уште не сум те видела убаво.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кој ќе те види во тоа време, ама пак...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шепоти едниот, шепоти и другиот. Да ти е страв и мртов да те видат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ги исплашиш Германците со мантијата, дедо, рекол тој Никодим.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Пушка имам, не се плашам дури и сам да сум. - Пушката ќе ја оставиш, го пресекол Онисифор Проказник. - Ќе ве сретнат, ќе се посомневаат на вас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се извлекол од својот грч и укнал низ врелата празнина на устата, пламнал од утробата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И тебе, Гавруше, сум те видел како лазиш на мев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И јас знам. Те видов во шумата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Навистина, што го влечело кон тоа место на кое пред зајдисонце наслушнувачки го фаќал во лет разговорот на возбудливата жена и на возбудениот Арсо Арнаутче, - „Те видов мртов денес кога ви донесов ракија во манастирскиот двор“.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- По тебе, нели? - Зошто по мене? Други ноќе акаа околу нејзината куќа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе те видат и ќе излезат да се крстат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А и селаните, кога ќе те видат со преврзано око и со пушка, ќе извадат од некоја дупка своја абердарка и ќе те спобркаат уште пред да им влезеш в село.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зошто сум овде, се прашувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не прикривај се под стреите на новоградбата, зашто не ќе те видам во ова темнеење.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Кога луѓето ќе те видат, се чувствуваат излажани.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ајде, не зјапај. Ти дошла бабичката да те види, да те прегрне.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Август не е мртовечки блед. А ако изгледа таков, тоа е од полната месечина, од бледиот благ рефлектор на ноќта. - Публиката се проѕева кога ќе те види.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Старицата ги подава сувите раце и не може да ја совлада блескавата капка, растреперена на ретките трепки. - Борисе, чедо. Ево, дошла баба да те види.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тогаш те видов тебе. Седеше во еден од аглите на салонот, сама, уплашена.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Еднаш ми рече: “Знаеш, луѓето би сакале да те видат тебе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Слични сме. Ти си сам и јас сум сам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сакам да те видам, да ти станам пријател.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Додека сонцето, шишко со усвитена муцка, ми стоеше над глава, слушнав глас: - Се радувам, Пупи Паф, што најпосле можам да те видам со слабиве очи.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се плашам да ги отворам очите, зошто не ќе те видам, Се плашам да пуштам солза, зошто потоа не ќе ја сопрам, Кревка од болка се виткам пред ветрот во денот, Се плашам ќе ме скрши и снема.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ноќва очите можат да те видат и низ овие ѕидови... ноќва тагата свила едно мало гнездо само за мене... патува до тебе се но не се враќа....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Така јас, и пред да те видам те имав во мене... твоето постоење дишеше во мене...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Штом те видов, знаев дека ти си против нив.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од онаа вечер не можам да престанам да мислам на тебе. Би сакал повторно да те видам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Срцето ми крвари оти ми забрани повторно да те видам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога ќе можам повторно да те видам?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Но, знаев и дека ќе те видам.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Едвај чекам да те видам, да те почувствувам и силно да те стегнам во моите прегратки!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Тетка Керолин Ривс“, рече стариот човек, „ми беше полусестра“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таков им е обичајот на шивачите: тоа е првото што ќе го направат штом ќе те видат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Помислив да наминам и накратко да те видам. Гледам, убаво наврнало на пасиштето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Никогаш не помислив дека ќе минеш низ неволјите за да дојаваш дури до еден ваков стар, запустен ранч. Но, бескрајно си добредојден.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Сакав да те видам. Вчера од еден познаник од Сенди, чув дека ти доаѓаш од Џексон, Мисисипи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Почекај ме... Ќе донесам вино. Најпосле јас и не сакав да војувам со тебе. А ако сум те видел ваша милост, веќе нема. Друг сум јас сега.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Ако некој те видел, - го предупредував, - ќе биде страшно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Додека не те види наземи нема да те остави, може да те убие.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Некои одвај чекаа да те видат па бргу- бргу да те поткажат на управата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Можел некој да те види, - треперев, можел некој да го види тоа дрво како што го видов јас.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Зборувај Денице…” „Дојдов да те видам, но некако ми доаѓа да го кажувам ова што го кажувам, така без врска…
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но ти си мртов, брате. Јас те видов пробиен со олово и со ишарана кожа од пламенот на агентската запалка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сега сум дошол само да те видам тебе, да те прашам за доброто здравје и за раните, ако ми дозволиш.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Туку ти сакаш да те видам онаква како на сликана, Туку јас сакам да слушнам како ми велиш – те сакам...” Навистина брилијантно!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Таму, пред да те стават во капелата ни дозволија да те видиме уште еднаш, да се поздравиме ние тројцата насамо со тебе.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Полека ги отворив очите, никој немаше на тоа место, не те видов ни тебе.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Уште на аеродромот те видов како купуваш цигари, се нервирав, тешко ми беше што не можеше да се откажеш од пушењето по дијагностицираната болест.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Од другата страна, таму од Америка, Гаврил сакаше да те види.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
10. Се довлечка тој некаде од мракот како волк пратен од темната рака на времето и издлаби во тебе длабнатинка црна полна со црвена вода што те поплави А ти не го чу не го чу и како да го чуеш во тоа итање и во таа радост што само иловицата на стиховите ја познава Не го чу не го чу не го чу и никој не те виде
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Може некој да те види, да те сретне и да се чуди.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Добро е што не ме притисна малку повеќе па ќе морав и сонот да ѝ го кажувам во кој ја видов Пелагија а таа мене не ме виде, не само што ќе се прашуваше себе си гласно како можело да ти влезе во сонот и да не те види, туку и во неа ќе го наголемеше сомнежот околу тоа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Море, побратиме!... И првата тежи и последната тежи!... Разделба е разделба!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Дигни глава, Румке мори, опули се, да те видам, Румке, ако умрам!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
И, додека Митра му ги даваше крпените алишта на Трајко за преслекување, Доста извади нови „од конец“ и му ги даде со милни зборови: — Земи, браче Трајко, промени се во виа, јас ќе ти и закрпа твоите, да не те виде некоа вдовица вака парталав, ослепаго! И така на Илка му се куси и тесни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама и ти не си за карање, де! Ете така, и она — како мачка на сланина. Штом те виде почна да се оближуа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ете сега, потстисни го за гркланчето и готово е како 'рскавец. Никој нема да те види. Ќе кажиш: така се роди — и ај ми со здравје.“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зар пак да те вида во таа ѓупцките? Ни вечер, ни утре, ни в година, ни дури су жив.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Пивото се продава добро оладено, така да можеш одма да џапнеш пар комада, нормално - ако не те видат, пошто овде не смее да се пие на јавни места.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Која ли (не)култура!!! Ај запали да те видам... Пушењето е забрането буквално сегде.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
10. ПАДНИ И ВЕДНАШ СТАНИ - до кога тоа така ќе биде: да се обѕирнуваш на сите страни за некој шегобиец да не те виде...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Да ме видиш - нема Да те видам - нема Анатема. Анатема. Сѐ што немам - земај.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
- Навистина никој не те виде? - праша по којзнае кој пат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Колку ми е тешко да те гледам ваков - рече, но јас навистина не ја сфаќав потиштеноста со која го кажуваше ова.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Морав да го ослободам - се обидов да ја смирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Го скрши излогот? - се изненади таа. - Те виде некој?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Те видов како израсна од мојот поглед како искра што сето небо го пали дури и зборот ти станува недосеглив ни мислата во подадената рака во далечина.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Едниот кога слушнав за тебе Курта, другиот кога те видов.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Сега слушај: ноќе ги отворав очите да те видам сета, да го впијам во себе целиот твој грев кој уште не постоеше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Јанко, пак викна. Ако си овде, зошто не можам да те видам?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Остануваше така целата измачкана зелено и жолто и црно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Лектира кнезу Репнине пукната калино во мозокот црвено во копнежот се всадуваш прибираш сѐ што е светло безграничен меѓу корици мирисаш на бебе те канам чај да се напиеме зимата да ја згаснеме небаре жед ти седумдесет и шестата јас тебе да те видам меѓу луѓето немаштија во мене исто така - има што да видиш дождот се самоубива кога врне за да постои мора да врне зли абери како метафори ме следат ѝ се ближи крајот на неизвесноста репнине литературо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
2. Завист, Сатурне Се впикуваш во сѐ, насекаде и во живо, и во мртво јадливо, отровно на сон ми доаѓаш каде не, кога не и покрај сѐ – молам да те видам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И сега молчиш во магијата на песната вљубен, во раката со благовест, и небиднината да те види среде маски, среде глоби, да не бидеш изгубен, тајната – света селидба и пристан да ти биде.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Пријателе, глетка си пламена далечина ќе бидам - окото да ми се разубавува кога ќе те видам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
По петнаесетина минути, пријателот ме собра во своето жолто, „тико“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
– Знаеш ли, кога те видов тука, одеднаш таква средба, се збунив!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Чудо, - рече тој. - Ела де испи десет, - му подвикна Трајанка подавајќи му го шишето, - па да те видам дали е чудо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Збогум и не ми беше драго што те видов!
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
„Еј, дојди долу, дојди долу! Царот сака да те види!“ извикуваше слугата, правејќи труба со рацете.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Или ќе помислат дека им се причинило оти те виделе. Дали ќе дојдат да ми се извинат?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали поради желбата да го прикрие срамот од бојадисаните раце; или поради големите плодови; или затоа зашто тебе те виде а и ти засмејан гледаше во неа; или во прашање беше нешто сосема трето; знаеш, тогаш таа веќе беше во оние години кога и не си сосема сигурен дали детето ти се смее од нејзиното лице или пак девојката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Уште рано изутрина, веќе капнат уморен... А до вечер, уште колку работи... сѐ на нозе...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И по толку чекање... Потаму и Трајаница — не ме виде?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
НАЦА: Ако те види, ќе ти ги искрши коските. Кога ќе ти викне: „А, дембел ниеден, арам ми го јадеш лебот“.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Види, види! Не те видела...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ако те видат и другите деца, и ако тргнат по твојот пример, ќе нè затрупаат со книџишта...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Васе нѐ бутка. - Скри го, ќе те види!
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Те видов од прозорецот... Што читаш?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Дојди си в село. Те бараат луѓето да те видат, да ти честитаат за иконостасот, за твоето мајсторство...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ѕвездата твоја! ѝ свика Профим еден ден на ќерка си Царјанка кога дозна дека умот ѝ е по Трајан Блосоениот, - да не те видам повеќе со него...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тука некаде одамна те видел твојот сосед како ги храниш врапците и како и шепотиш меланхолични стихови на твојата Ида.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Баш сега, кога во белината на првиот снег те видов во џиш црвено, а под црвеното угул голо на радио некој најде да го пушти Реј Чарлс кој лелекаше нешто за ослободувањето на срцето а мене како удар во гонг ме тресна ехото на докторската наредба за оваа прилика специјално обоена во џиш црвено: „Марш таму на мижење!“
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
„Губи се! Не сакам повеќе да те видам!“ – му рече таа и му залепи шлаканица.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
„Малку“, рече. „Зашто ќе сакам што поскоро да те видам пак.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Амо уште еднаш те видам – мртов си. (Му ги разгрнува градите на Гаврил. Ја гледа раната. Вади пара. Му ја дава.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
МИРА: Не. БОРИС: Зошто? МИРА: Имам јас свој хај-фај. БОРИС: Сакам да те видам гола.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
ОСТОИЌ: Дојдов да те видам. Донесов нови материјали.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе те видам за некоја година кога ќе ти секне пензиичката.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АНГЕЛЕ: (Рипа од сон.) Опа. Те видов!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На пример, кога велам: „Те гледам, можам да те видам“, тоа значи: „Можам да те видам бидејќи не гледам што е зад тебе, те гледам внатре рамките што ги цртам; не можам да видам низ тебе.“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Колку би сакал да бидам еден од нив. Чезнеам и многу сакам да те видам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Јас уште кога те видов, нешто каќо да ми шепна на yво, како да му подрече на моето срце: глеј – пази, оваа женичка сигурно е мајка на Ташко, ама не можев да те прашам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Море не в куќи, туку да не сум те видел покрај мојата куќа да си поминал. Надвор, ти грчки подлизурко!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ги затворам очите во сандаков и можам да те видам таму - во сето тоа светкање, во кристалниот лавиринт на бутици, во мирисот на новата облека.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Прв пат те видов кога влезе во еден бар во Јокохама.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
- Бегај, не сакам да те видам! - Не сум ти брат и не те сакам веќе! - грубо ја оттурнав. Таа се расплака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Признавам, - ѝ реков, - дека во тие моменти ми се чини оти те мразам и дека посакувам никогаш повеќе да не те видам, ама кога ќе ми мине лутината ми е жал што сум те мразел.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Никогаш во животот не сум те видел, - му реков и се свртев кон тврдоглавиот катанец.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ајде, ајде да те видам, - продизвикуваше. - Нападни ме де.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ајде пиши да те видам! - Јас тоа лајно не го знам.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ајде сега Ива тебе да те видиме, - се исклешти Миле.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Со отворените очи и уста само сакав да му кажам да ми помогне, дека не можам да земам воздух, ама и него го снема и пред мене остана само синото небо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Само што те видов и устава ми се исуши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не можеме убаво да те видиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му е срам со прво да те види.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како сум можел, си реков, да не те видам порано?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, било за да останам, ниеден куршум не ме фаќа. „Некогаш и господ ќе те види и ќе се замеша, велеше мајка, и да не го викаш ќе те побара, ќе застане да те брани.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И гол да поминеш нема кој да те види.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мрдај сега да те видам!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ајде, легни да те видам, со лесно да заспиеш!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да те видат и да те засакаат за вечни времиња.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Да не бега од тебе се што ќе те види, та дури и мечките, волците.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Таа е единствената можност да се воздигнеш, да станеш голема, голема да те видат сите, сите на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Од првиот пат кога те видов, те засакав.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Не те видов цел ден! - прашува Даме од својата страна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Или првата и најважна?! – ја зајадов на шега. - Така нека биде, ако сакаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Која ли ти ја покажа мајка ми! - Ми покажа повеќе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Тоа е третата важна работа за која сакав да те видам – прифати Лета.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А јас, пак, те видов тебе колку си занесена по оној Сале.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да не сум те видел, разбра?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не можев да те препознаам вечерта пред „Лондон”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас во Гоа прв пат те видов на фотографија. - Мора да сум била грозна!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)