Единственото што вреди е да се напише таа повест што си ја наумил, ако си ја наумил, сето друго е дневна заблуда, кревко и непостојано, како што е непостојана глуварката крај тебе во ливадата“.
               
             
           
            
            
              „Бунар“
               од Димитар Башевски 
              (2001)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Претставата дека таа повест некој ќе ја чита и дека, така, преку тоа читање, ќе биде и за другите, е присутна, но на некој загасит, не сосема близок и јасен начин.
               
             
           
            
            
              „Бунар“
               од Димитар Башевски 
              (2001)