Единствениот успех на таа интелигенција,                        судејќи по списанијата, се состои во тоа што таа не нуди било каква артикулација на                        вистински алтернативна концепција за културата наспроти државно-националната, и                        во тоа дека единствено успева да се занимава со сопствената позиција на исклучен                        политички субјект.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 22“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И така, првото нешто што ќе треба македонската интелигенција да го извојува тоа е: отстранувањето на недовербата меѓу интелигенцијата со разно национално и религиозно образование; обединувањето на таа интелигенција како во самата Македонија така и зад нејзините граници; заедничкото опсудување на општите интереси на Македонците; отстранувањето на национално-религиозната омраза; воспитувањето на Македонските Словени во чисто македонски национален дух; задолжителното изучување на македонскиот јазик и литература во средно-учебните установи во градовите со словенско население; обучувањето во селските училишта со словенско население на македонски јазик.
               
             
           
            
            
              „За македонцките работи“
               од Крсте Петков Мисирков 
              (1903)