Да легнеш подалеку од сите сенки и да ги гледаш  и да ги плачеш тие мајки на сите стоења  и на сите вишнеења без птици, стебла.  Да легнеш и да молчиш е ова попладне  крај брег симнато  в песок со една во вода со друга нога застанато.  
               
             
           
            
            
              „Вардар“
               од Анте Поповски 
              (1958)