Си отидовте задоволни од моето кутнато жолтеење.  Верувајќи дека со тоа сте ги покосиле и сите брчки  што ми ги довериле луѓето  но вие заборавивте дека го оставате мојот корен  и дека мојата смисла, всушност, само што не започнала.
               
             
           
            
            
              „Вардар“
               од Анте Поповски 
              (1958)