си (зам.) - поверува (гл.)

Не можев да си поверувам на очите.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И додека не успеваше ни да си поверува во таа своја мисла, неговото тело наеднаш се најде опсукано и цврсто стегнато во змискиот допир на онаа незаборавна слика кога забот просвире за влакно веднаш над неговото колено, и сиот се изви.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А Прозорецот остана здрав. Не можев да си поверувам на очите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Беше дојден да чека. Ќе чекаме, мислеше. Не си поверува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)