се (зам.) - влечка (имн.)

А јас стојам тмурен и блед, и дури помалку заглупен и се срамам да гледам по страните, да не ја видам мојата навредена старичка.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Одвај павташе со крилјата, се влечкаше по небеса. Доаѓаше некаде од дамнините и којзнае по колку века Одново ќе грачи во својот дом.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тогаш јас ја земам картата и со ситен чекор се влечкам по мојата дама. okno.mk 181
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)