Имаше еден темен период, а потоа ќелијата, или собата во која се наоѓаше сега, постепено почнуваше да се материјализира околу него.
               
             
           
            
            
              „1984“
               од Џорџ Орвел 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Импулсот за    раскажување на страдањето е средишен мотив за наоѓањето на гласот низ, со кој повторно    се зема во поседување и се обновува чувството за конкретност на личното искуство.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Никогаш/ Ѕвонењето на тајниот телефон со кој овде, во собава; се материјализирав во настани на иднината.
               
             
           
            
            
              „Забранета одаја“
               од Славко Јаневски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Уште    е поитна потребата само-конструираната реалност да се соопшти некому друг - за така таа    да се материјализира.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Како што                               капките ритмично се распрснуваат, копијата на Леонардовото                               блокче со цртежи на вирови се материјализира.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Причинско – последичните врски се многу силни, сплетот на околности коишто ги проектираше твојот ум може да се материјализира.
               
             
           
            
            
              „Мудрецот“
               од Радојка Трајанова 
              (2008)