Личното име - кралевско, како на големиот Тостој, татковото – како да сум од семето на генијалниот страстник, а ова презиме, дјевушка, го носеше оној таинствен поет за кого Пушкин рекол оти мислел, но и чувствувал силно и длабоко. Слично на мене, зар не?“.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)