Тој како да сакаше да ги поврзе оние искинати 
 нишки од своето сеќавање со тоа што станувало попосле и да ја продолжи мислено линијата на својот живот сѐ до денеска баш таму, на тоа место, каде што никнал, па го ископачиле и го пренесле овде, и сега не може веќе ни да се врати, макар за едно видување: нема како и нема зошто, нема таму ни куќиште ни својштина.
               
             
           
            
            
              „Послание“
               од Блаже Конески 
              (2008)