нѐ (зам.) - убие (гл.)

ЉУБА: А можеби, ќе нѐ убие, - господ ќе го знае...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ќе нѐ дотепа, ќе нѐ убие, ќе нѐ претепа...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Звучи некако логично, но... не, тој ќе се навреди и веднаш ќе нѐ убие.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Војниците им рекле дека сите нѐ убиле и им ги покажале чешелот, огледалото, шнолите, панделките мои.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Значи, сакате да нѐ убиете... - рече полковникот Жино сиот избезумен од лутина и од стравот што го претрпе.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Вака испаѓа, дека додека не нѐ убијат, ништо не може да се преземе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Нѐ уби обајцата, ќе и рече. И него и мене.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)