Иако веројатно секоја намера да се биде „транспарентен“ во тековното работење има свои граници (пристојноста и достоинството, да речеме, особено кога станува збор за не баш сјајни услови за работа, за не кој знае колку дарежлива финансиска помош и за недоволно развиените културни потреби на средината во која живееме; што сѐ сепак не нѐ спречува во ова списание да се вложуваме себеси), сепак ја бележиме оваа нотичка, делумно и како обврска кон нашиот долгогодишен спонзор, Сорос Фондацијата, чиишто правила и принципи (иако често недоследни, нејасни и без генерален концепт) имаат стремеж да чекорат кон чистите и етерични предели на тн. „транспарентност“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тие можат да покажуваат сложено, хаотично поведение што ја отежнува нивната    употреба за создавање на прецизни претскажувања; можат да бидат нестабилни, така што и    најмали промени во еден дел од моделот да доведуваат до многу големи промени во неговите    претскажувања; можат во себе да вклучуваат некои величини кои што, едноставно, не можат,    ниту во принцип, да се пресметаат; во нив може да има некакви врски што тешко можат да се    разберат а нѐ спречуваат да го анализираме поведението на моделот со тоа што, на пример,    би го разбиле на помали и полесно сварливи делови.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Можеме да            одиме во Германија и таму да го набавиме или во Лондон, Но нешто нѐ спречува да            донесеме одлука.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 10“
              
              (1997)