Македонците фатија да се задлабочуваат во прашањето за нивната народност и интересите, и дојдоа до заклучок дека не се тие ни Срби ни Бугари; дека нема за нив ни бугарски, ни српски ни грчки интереси, а дека има само македонски.
               
             
           
            
            
              „За македонцките работи“
               од Крсте Петков Мисирков 
              (1903)