ни (зам.) - дојде (гл.)

Мајка ми веднаш се замеша: – Белка, да ни е вечно бел денот, ни дојде како божји дар, Сталинка ни дојде кога го родив последново чедо. Ми изумреа повеќе деца...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Чувај се само да не ни дојдеш другпат. Тогаш - бери ја кожата на шилец!“
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во почетокот на летното полугодие ни дојде нова наставничка по немски јазик, млада, тукушто завршила.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Добро ни дојдовте“, стои на еден транспарент, напишан со латиница, распнат на гранките од едно дрво.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И нас со здравје да ни дојде Анѓеле и да ни донесе, и ние да си имаме. Си работел со ум...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МИТРЕ: Дал ви господ добро и добро ни дојдовте. (Се ракува).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А пампурот сал рикаше и рикаше, а ние собрани куп, се тресеме, плачеме и си велиме - е сега ни дојде крајот, тука каде ништо не се гледа ќе нѐ фрлат во морето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Добре ни дојдовте, нашинци – викна возачот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Спасот никојпат нема да ни дојде од пропагандите, зашто ако е денеска едната посилна – утре ќе стане и другата таква, а првата ќе ослабне.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Турчинот ќе ни дојдеше во куќата, ќе се најадеше, ќе се напиеше и ќе ни речеше: Бре ѓаур! ај донеси ми тоа и тоа! – ќе му одговоревме: Сега, беим!
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Но, пак да ни дојдеш. Со твојата тетка нѐ врзуваа прекрасни спомени.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
ИЛИЈА: Бабо Анчо, имам една молба кон тебе, кога ќе дојдам за да си ја земам Антица дома, сакам и ти да ни дојдеш кај нас.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Сега пак чекаме в окопи. До ново нареѓење. Тука ни дојдоа и два алжирски полка, на помош.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас ги силам другачките, им подвикнувам да истераме повеќе од нивата дури не ни дошла сенката под петици.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Денес, тој пее повеќе од секогаш. Ние сме сигурни дека за бргу ќе ни дојдат до рацете и нови, уште пообемни и побогати, збирки, нови рожби на нашата прочуена македонска народна поезија.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Втората вечер ни дојдоа момчињата со гитари да ни свират серенади, но татко ѝ на Цвета ги истера.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не ни дојде во Долнец, ѝ рекол еднаш Симон на Лена, додека разговарале за семејството. Лена ми го потврди тоа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
13. ТИ ВЕЛАМ ЌЕРКО, СЕТИ СЕ СНАО - море, вели што ќе велиш - никој не те слуша, туку појди си во аптека со лекарскиов наод барај лек за неосетливоста што ни дојде до гуша...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Како „е па што“ врагот да те земе, таксирати нови ни дојдоа“. „Е па што...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ама ни дојде убаво од тој ликерот и се вративме да испиеме уште по едно чоканче.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не може овде. Не може нам. И би. Ни дојде дома.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: На здравје, господине Клаус. Добро ни дојдовте и за многу години.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во тие моменти постојано страхувам да не заѕвони телефонот, или пак некој да не ни дојде на гости и да нѐ прекине во разговорот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Некаде по Божиќ, едно утро, некои три или четири часа пред да осамне, додека се грееме крај огништето, внедоапица дома ни дојде дедо Геро Војвода.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Утредента кога станале, веќе ја немало- си се вратила во шумата оставајќи нè во надеж дека можеби еден ден пак ќе ни дојде.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Не знам како ја пуштиле дури ваму, но нас добро ни дојде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали стравот нѐ тера да гледаме што не се гледа и да зборуваме што ќе ни дојде на устата...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога го видоа белобрадестиот патник, тие, Ескимите, голи и боси, како родени од мајка, се накупчија пред санките, а најстариот – со мустачиња и брада од петнаесетина влакна, се исперчи пред сите други: - Ви велев ли катадневно дека еден ден ќе ни дојде небесниот господар, испратен од белото небо?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Исчисти се веќе еднаш, за да ни дојде некоја друга – нова, млада, убава и благоносна, каква што беше ти кога прв пат стапна на нашиве простори!“
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Добро ни дојдовте! Прво доаѓање! Во нов стан! И за Нова година!“ ги гушна мама Злата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Овој дефект ни дојде како нарачан. Имаме толку многу да си разговараме.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)