некој (зам.) - чаре (имн.)

Лели до овде дојде работата, да се бара некое чаре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— На кого?... На тој што го имаше и досега, — на султанот, — потфрли и не сакајќи Сарафов, кој веќе беше решен да се прибере во своето гнездо во Софија, каде што го чекаше пријатен пречек на неговите работодатели и награди за успешно свршената работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е кажувај го бре, Кољо, чарето? — му се обрнаа неколку гласа одеднаш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Туку да бараме некое чаре, да се поприбериме поблизу до границата, да видиме ќе има ли некоја надеж оттаму или да се прибираме внатре, — проговори како со туѓа уста Тренков.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И на сите во одајата им стана јасно дека ќе го мрсат ортомчето, било јавно како Алекса, било тајно како Дончета, та еден ден излезе еден млад човек висок, со руса убава брадичка, пред сите со еден предлог: — Ќе нѐ каснат агите што ќе нѐ каснат; таа се виде, луѓе, ами ајде да побараме некое чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Туку ти лели си при мене, нема да те оставам овде, ќе ти барам некое чаре и ќе си одиме заедно дома.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Петко - одговорила свекрва је - ќе го крстиме.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Хее, мори жено!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Туку ти лели си при мене, нема да те остаам овде, ќе ти барам некое чаре и ќе си ојме заедно дома.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ем еве како ќе напрајме.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А жената им се молела да чинеет некое чаре, да не би да је оперит м'ж је, откако ќе си оделе тије.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)