му (зам.) - скока (гл.)

Затоа, Недобриот Џо живееше во постојан страв да не му се дигне, па баш заради тоа пенисот сѐ повеќе му скокаше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
По некое време кучето скока од скутот на жената и стрчнува кај Богдана како да го познава и му скока во скутот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Му скокаат на Џ., едно му се обесува околу вратот, го кутнуваат, го маваат, го шутираат: - Долу тиранијата! Да живее слободата!
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Логотетот се насмеа гласно, а тоа смеење му се зариваше на отец Стефан во срцето; жилата му скокаше на вратот и во еден миг помислив дека можеби ќе пукне и ќе почне да прска крв на сите страни.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Опулот му скокаше од едно на друго, и само прибираше, впиваше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Невозможно ситниот, скоро помал од мене лимар, танок и како од ламарина направен, штукаше мелодично а грленото јаболко смешно му скокаше.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Вика и се вцрвува. Му набрекнуваат жилите, небаре гуштерици му скокаат. И оп, туп, ми се наднесува, ќе ме удри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мислиш дека душата уште таму му скока и се тркала.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)