Во долот, ретко обрастен во скаменетоста со диви грмушки и безимени треви на кои недалеку лежи убиен нераседлан белец, како да е со нив и трета присутност - смртта, која со стрпливост чека да им ги испише имињата, едното муслиманско, другото рисјанско, обете балкански, врз пегамент на заборав. Молчат.
               
             
           
            
            
              „Забранета одаја“
               од Славко Јаневски 
              (1988)