им (зам.) - прости (гл.)

Авторите ги предавате на судиите: но, мораат овие пред да осудат, да слушнат; она што од страв не било исповедано во книгата, неказнето е изречено во одбраната; она што било нејасно кажано во некој спис, така се повторува во илјада други.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најпрво ги фрлате поетите пред поротниците; но, поротниците им простуваат и она што било мислење на осамениот човек станува мислење на целата држава.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потоа можеш да се покаеш и да им простиш на луѓето што ти згрешиле.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А сосем напред одеа и им го покажуваа патот Турците од некои крушевски села, на кои крушевските востаници така великодушно им простија за поранешните зулуми.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сте направиле, значи, премногу и премалку; патот треба да се продолжи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Некои од нив ги тераа како парламентарци да тропаат на портата, да им ги отворат за да им однесат порака од беглер-бегот и кадијата дека ќе им простат ако се предадат со добро, но сето тоа бунтовниците го знаеја однапред и не се лажеа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се прашуваше, како децата воопшто некогаш можат да им простат на оние горе, на тие високи, налудничави диктатори...
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Проклет е, не ќе им простеше ни на своите ако ги немаше.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)