Со мака држејќи ги клепките над очи, како да се бори со тежок сон, Ване тивко изрецитира своја песна за девојка што во љубовен занес цела ноќ одела и плачела а од секоја нејзина солза на земјата останувал по еден бисер.
               
             
           
            
            
              „Кловнови и луѓе“
               од Славко Јаневски 
              (1956)