„Ох“, ми велат тие грди носители на лошата вест, „Ох, сметај го сина си за жив, никој нема право мајката да ја наведува на лоши мисли, можеби така и треба кога родениот син ќе ѝ замине в борба.
               
             
           
            
            
              „Жената на белогардеецот“
               од Србо Ивановски 
              (2001)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ги испуштив прстите од срцето  низ мускулните превиени гради  и во трепетот на ова утро  дојдов пред тебе да молам-алаху  Доведи го сина ми  она горко да се збрише  од желчта на тиранот...
               
             
           
            
            
              „Поетски блесок“
               од Олга Наумовска 
              (2013)