По таванските скали се искачи прво на терасата што служеше за сушење на алишта, а потоа на покривот од куќата.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Буенос Аирес е друга улица, онаа низ која не сум поминал, тоа е тајно средиште     на блокот и крајните дворови, тоа е она што го кријат лицата на куќите, тоа е мојот     непријател, ако воопшто го имам, тоа е личност на која не ѝ се допаѓаат моите     стихови (ни мене не ми се допаѓаат), тоа е скромна книжарница во која, можеби,     сме влегле па сме ја заборавиле, тоа е отсвиркано делче од милонга*, што не го     препознаваме а нѐ допира, тоа е она загубеното и она што ќе настане, тоа е она     следното, друго, туѓо, странично, кварт кој не е ни твој ни мој, она што го знаеме     и сакаме.     * Милонга - аргентинска пучка мелодија.                                                              Margina #32-33 [1996] | okno.mk                                                                                      117
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)