го (зам.) - шепнува (гл.)

Арсо пак го шепнува неговото име снижено, привлечно и нејасно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И сѐ уште се восхитувам, се прашувам дали е можно, одговорот не го знам, но ти ми го шепнуваш мудро, можно е, сѐ е можно.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)