го (зам.) - уништи (гл.)

Зарем може да има, му се доверуваше на Чанга со погодни зборови, поголемо проклетство, поголема неразбирлива жртва, нешто да изградиш, да извишиш, па потем да го урнеш, да го уништиш?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мајка ми почувствува дека таквото време е дојдено, зашто гладот се закануваше да го уништи семејството.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Човекот попусто се бореше, свесно и потсвесно, да го изгуби, да го уништи во себе животинскиот дел од сонот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Надворешните опасности, пожарите како овој, поплавите, одроните на планините, земјотресите, можат да го уништат мојот успех и да ја направат ништожна мојата идеја, да остане ископината како некој остаток од минатото.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сопственото јас е сето обземено со копнеж за храна, но храната треба да биде уништена или таа ќе го уништи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Злото ќе го уништи сопственото јас, сопственото јас ќе го уништи доброто.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Филм предизвик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во извесна смисла, тоа беше самоодбрана кога Англичаните тврдеа дека Хичкок се продал за материјалните богатства на Америка, дека ги исекол своите корени и така го уништил својот талент.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Можев да го опишам Њујорк, распоредот на театрите и големите продавници.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, таа мораше да го уништи, бидејќи, да не заборавиме дека Оскар Вајлд рече: „Ги убиваме оние што ги сакаме”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
18. Мулазимот го извести пашата, мудурот го извести кајмакамот и пак се собраа двајца големци да размислат како да го уништат овој царски непријател.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така, место да го уништат Толета и неговата дружина, Петре го вклучи во Организацијата и Толе стана нова сила во неа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги засили потерите по цело Мариово од двете страни на Црна, но поминаа недели: немаше никаков абер ни да удрила потерата на Толета, a камо ли да паднал в раце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Преку Вепрчани и Гудјаково Толе прејде преку Црна уште истата вечер, и веќе се советуваше со Риза Ушков во Врпско на кој начин да се набави што повеќе оружје.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Идеалистот Винсент повеќе сака да го уништи целокупниот свет - стрелајќи во себе, тој ја поништува сопствената свест во која се содржи севкупниот универзум, „убивајќи го“...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Царот на Источното римско царство (Византија), цар Јустинијан I (483, цар од 527-565) успеал да го уништи Остроготското Кралство, ги поразил Визиготите и го освоил југоисточниот дел на Шпанија, а ја ликвидирал и државата на Вандалите во Африка.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во 1199 Византискиот император Алексеј III Ангел организирал воен поход со цел да го уништи Хрс.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Тој може да се покае и ќе посака да го уништи она што го направил.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Бил убеден дека силните снегови, непопустливиот долг зимски студ, неочекуваното доаѓање на пролетта со поројните дождови, биле раководени од натприродната сила, со единствена цел да го уништат мостот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Глетката на отворениот театар не го уништи филмот за нереалноста што се обви околу него како чаршаф од ацетат.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Демонот, духот зол во вас влезен е: зарем со оган ќе го уништите Синот Божји? Зарем верата не си ја знаете?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го сакав на еден особен начин, но, повторувам, таа љубов мене само ќе ми го уништеше животот, оти Јан Лудвик беше многу комплициран и конфликтен тип на човек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, тоа не беше најстрашното: најстрашно беше тоа што ние живеевме во еден сосема реален и стварен свет, светот на Партијата; ги делевме нејзините ставови за светот и животот, а Јан Лудвик дојде од некаде, упадна во тој свет и сериозно ги разниша нашите убедувања; тој, со други зборови, сериозно се закани дека ќе го уништи тој свет, дека ќе го дупне, како меур од сапуница, и ние ќе останеме – надвор од него, во некаков безвоздушен простор.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Царот останал со малку војници.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тогаш војниците решиле спасителот робот да го прогласат за цар и да тргнат да ги ослободат и другите робови и да го уништат лошиот цар.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од тогаш с¯ што се градело во това царство се градело високо со обични камења со златни камења.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога царот разбрал за волшебниот извор и за џинот, ги свикал својите старешини и им наредил одма голема војска да тргне и да го уништи џинот, а изворот да му служи на царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Науката и новата рационалност се подразбрани како нештата што ќе го уништат страдањето и што ќе донесат повеќе среќа и удобност дури и за оние кои инаку не би можеле да ги уживаат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Интуицијата се задржува и во модернизмот каде што, како што покажа Чарлс Тејлор, една од движечките сили на новиот инструментализам е желбата да му се помогне на сиромашниот.11
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа христијанска интуиција е силно изразена и кај Дерида.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се спуштив по неа како книжен змеј кон првата телефонска жица за да се свитка околу неа и да го уништи задоволството од играта на децата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Со очи го повикал светот на светците и ги кревал рацете кон нив, сакал да ја одбие од себе незаслужената среќа тој да го уништи чудовиштето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не очекувале, сепак видовитиот несреќник јасно проговорил, не можело да се сфати умира ли или зачекорува исправен и наеднаш повисок и од највисоките.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зашто, како инаку да се објасни, ако не со славата и милоста божја, фактот што, ако веќе во Потковицата постоела некаква населба во 12.век, кога Европејците, крстоносците на Боемунд Тарентски, го уништиле Градиште, не ја уништиле и неа?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А за да го уништат и него и целото негово семејство, им беше повеќе од лесно.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кô се ожени Ордан со Ристана, со помош на војводите и на сите жители на Потковицата, си направи куќа на самоти врв на Зедница, едно 200, 300, метра далеку и над куќите во Дупка, над Аџиоската и Цолеската.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Имајќи го тоа на ум, и имајќи ги во вид планираните натамошни походи на Балканскиот Полуостров и во Средна Европа, Кара Мустафа не го уништи Имотот, не го разурна и не го изгоре.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кои биле нејзините жители, ако веќе биле, постоеле?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Бомбата наменета за валијата, го уништи злосторникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Ти се примируваш со неа. Таа те става во зандана, за да го уништи твоето несогласување. И те смири.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сакаше да прсне вратата во илјада искри, да влезат прогонувачите со гладни челични цевки свртени кон неговото грло, да го уништат, со неговото уништување да ја уништат и парадата на пакосните портрети родени во пијана занесеност на оној што ја остави својата седалка за милување и појде, го уверуваше, по лекар.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој привлечен лик ми ги ослободуваше жилите од потаен страв дека од некој континент ќе напливне нова солдатеска за да го уништи светот - листот на дрвјата, бубачките на тој лист, птиците и луѓето.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој би бил длабоко повреден и конфликтот што тоа би го започнало би можел да го уништи бракот кој што служел за пример меѓу младите во нивната црква.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Некои луѓе беа “помалку” деструктивни и се обидоа да ми го уништат проекторот со слајдовите и да ги тргнат Торо-вите цртежи, што на мене делуваше многу тажно бидејќи мислев дека се многу убави.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Остро ме навредува. Мисли дека сум вампир испратен од пеколот за да го уништи, и во таа мисла ужива.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во Шницлеровата поучна приказна. човекот живее од животот на микробиолошкиот вид кој го мачи и кој ќе го уништи: тие се туѓи едно на друго, но судбината им е иста.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Кога ќе помислеше дека го откопачил, дека го уништил, тој одново пушташе корења, се фаќаше за ѕидот, се чипчеше, гризеше од него и напредуваше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Подоцна ќе ви испратам една книга од која ќе го разберете карактерот на општеството во кое живееме и стратегијата со која ќе го уништиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога Океанија би ги освоила деловите што некогаш беа познати како Франција и Германија, би требало или да го уништи населението, што би претставувало потфат со големи физички тешкотии, или пак да го асимилира населението од околу сто милиони луѓе кои, барем што се однесува до техничкиот развој, се приближно на нивото на Океанија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред да ги изложат своите жртви на јавни судења, свесно настојуваа да им го уништат достоинствто.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не би можела да им го уништам животот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дали е тоа вистинито или се вештерства кои сакаат да го уништат најубавото во мене?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сакаше да прсне вратата во илјада искри, да влезат прогонувачите со гладни челични цевки свртени кон неговото грло, да го уништат со неговото уништување да ја уништат и парадата на пакосните портрети родени во пијана занесеност оној што ја остави својата седалка за милување и појде, го уверуваше, по лекар.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој привлечен лик ми ги ослободуваше жилите од потаен страв дека од некој континент ќе напливне нова солдатеска за да го уништи светот и листот на дрвјата, бубачките на тој лист, приците и луѓето.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Зар тоа, на крајот, не го уништи, проклет да бидам, таа љубов.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не, сам, без Јана, никогаш нема да го уништам своето сурово и наказно пророштво во себе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не можеше да се скамени, да стане сурово молчење во себе, зашто ако сакаше да го убие својот бог ќе мораше да го стрела своето небо, тоа црно пространство под татарски голото теме, ќе мораше да го уништи разумот, сеќавањето, а оддалеку, од едно време оставено зад грбот, му се клештеа призраци - Оче Симеоне, не откажувај се од себе или удави се во буре со ракија и стани заборав.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во Помпеа има една фреска останата од времето кога вулканот Везув го уништи градот, на која е претставен еден цар кој во раката држи теразија: та на едниот саан од теразијата ставено е скапоцено богатство: златници, накити и друго, а на другиот тас, знаеш што?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сите вулкани се поврзани меѓу себе долу под земјата, имаат свои патишта, свои коридори и отвори; местото на избувнувањето многупати го менуваат за да не го уништат само еден предел на земјава, за да не страдаат само едни исти луѓе.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Наместо да ја тераме публиката да дојде до уметничко дело, ние ја бараме нејзината поддршка... Публиката од сѐ прави просечност. Уметноста нема ништо заедничко со демократијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Otto Hahn: „Некои луѓе сметаат дека авторизирајќи ја репродукцијата на вашите редимејди, го негирате својот херојски став со презир кон трговијата, став кој го држевте четриесет години; со други зборови го уништивте митот. Марсел Дишан: Ах, се жалат, квичат! Мораат да кажат: „Тоа е страшно, подлост, срам.“ Ќе им одговара да ме затворат во категорија, во формулар. Но тоа не е мојот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Така во нас навлегуваа помирни и средени чувства, но лошото беше во тоа што имаше такви кои сакаа во нас да го уништат чувството на самосознателноста.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ќе го пронајдам, размислуваше, и ќе го уништам, сите нив ќе ги уништам.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не само да ја загадуваме туку и да ја доведуваме во опасност, во таква опасност којашто се заканува да го уништи животот на планетата Земја, можеби и целиот сончев систем. Најверојатно...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој верувал "дека на светот нема таква сила која би можела да го уништи заедништвото што постои меѓу Бугарија и Југославија, од една страна, и Советскиот Сојуз од друга".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од своја страна, генерал-мајорот Иванов, член на бугарската делегација, меѓу другото ја нападнал и политиката за "голема Бугарија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Го уништи мобилната телефонија исто како што парната локомотива ја уништи поштенската кочија.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Нема ништо полесно од тоа човек да си го уништи животот. (Пауза) Поздрави то Михајло од мене. (Поаѓа кон излезот. Влегува Киро.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Глеј, бре, тревата се раззелени, цвеќето расцути, лисјето треперат, ластовичките летаат, билбилот се растури од пеење, потоците се наполнија вода, пчелите се разиграа во устите на цвеќињата, ментата мириса, а ти само - другар политкомесар тој и тој рече вака и вака, кодошиш, плукаш, се фалиш лево и десно демек непријателот го уништивме, му убивме и му ранивме толку и толку, а наши како да нема...како, бре, нема?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Значи, кај нас кога ќе дојде? - тетка ми Олга не ни помислуваше дека би можел да поминам во радиус од 400 километри од нивното гратче, а да не поминам на гости.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дека сигурно ќе го уништам јадењето?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тој го признал делото, но Судот, бидејќи, како што истакнавме, планирал пресудата да ја изрече на јавен процес, не се задоволувал само со неговото признание туку сакал со факти и сведоци да констатира дека Шатев го уништил паробродот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Всушност, јас мислам депонијата Дрисла, да речам попрецизно санитарната депонија Дрисла, онаа што е уште во пробна работа - нели? - не можела за толку кусо време да го уништи животинскиот и растителниот свет во реката, да речам рипчиња, ракчиња или што било во реката“, коментираше Ивана, цапајќи низ плитката вода.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)